عادت به پرواز
دیدم از تاریکی شب هراسانم و
خفه میشوم . یاد پرندگان مهاجرم
در آسمان ابری افتادم ... دلم
بدجوری برایشان تنگ شد انگار در
قفس وسواس من بال و پرشان
کنده میشود ! دوباره آوردم تو
آسمان دلم . گفتم : بگذار پرواز
کنند !!
+
کبرا پورپیغمبر ( آذر ) ; ۳:٥٢ ب.ظ ; ۱۳٩٠/۱٠/٧